Ach, wat leuk. Vorige week kreeg ik een bakje met onduidelijk prutje aangeboden van de crecheleidster. 'Ja, is van de moeder van Y' zei ze. Super. Een vriendschapskoek. Vroeger was het een brood, toen sloeg de naam Herman nog ergens op. Herman moet je gedurende 10 dagen elke dag drie keer roeren, laten gisten en soms 'heeft Herman honger' (hoe melig) en dan wil hij bloem en suiker. Aan het eind van het proces maak je 5 porties van Herman zodat je er ook 4 weg kan geven (aan wie echt?) en bak je van je eigen portie een koek. En dat is de enige manier om Herman de Vriendschapskoek te krijgen, er bestaat geen recept voor. Heel, heel bijzonder dus.
Vriend M. heeft één van onze porties gekregen. Het was al wel 15 jaar geleden dat hij een Herman had gekregen, zei hij. Vandaag vertrouwde hij met toe dat hij Herman direct in de vuilniscontainer had gemieterd. Een man naar mijn hart.
Er staan nog 2 porties op mijn aanrecht uit hun bakje te ploffen (natuurlijk gistingsproces). Wie wil?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten