wildernis

Aan de ene kant is 't jammer als je deur niet meer open kan vanwege de wildgroei aan stokrozen, maar het levert dan wel weer zulke uitzichten op. Word ik wel blij van.

ballen en bidden

De essentials zeg maar. Eten, bidden en beminnen voor peuters. Heb ik niet bedacht hoor. Mijn bloedeigen kind kwam op het idee om in Maastricht even de kerk te bezoeken. Ik denk dat we onze protestantse roots vaarwel zeggen. Ademloos heeft hij op de knielbank (in de veronderstelling dat die lage voor de kindjes zou zijn ging hij keurig tweede rang zitten) naar de kaarsen zitten staren.
En dan daarna weer naar de kerk. Maar wel die ene waar ze een speelparadijs in gebouwd hebben. Mét megaballenbak!

julia

Van vriendin A. kreeg ik het verrukkelijke boek mét de bijbehorende DVD: 'Julie and Julia'. Over vrouwen, niet weten wat je nou eens zal doen met je leven én koken. Over gruwelijke hoeveelheden boter gebruiken, eenden uitbenen en hoe eten eigenlijk seks is. Mjam.
In de film speelt Meryl Streep een fantastische Julia Child. Maar dan de echte Julia: een roodharige reuzenvrouw die uit verveling leerde koken, prompt een kookboek schreef en toen een carriere begon als de eerste tv-chef. In 'The French Chef' gooit ze blij met pannen, vermoordt opgewekt kreeften en smijt achteloos met botten. En roept bij het uit de pan vissen van hete canneloni:
'These damned things are as hot as a stiff cock!'
Jaren '50 mind you.  Gotta love that woman.

bijna

Bijna klaar. Na weken verven rest mij alleen nog het leuke klusje van de muren sauzen. In een beeldig kleurtje natuurlijk.

Die onderste dus.

embodied

To give a bodily form to.

Echt jammer. Werk van Floor Coolsma is aangekocht door CBK Groningen en was tot vorige week te zien in de Aakerk. Niet gezien dus, maar gelukkig heb ik al een heel klein spaarpotje bij het CBK. Wie weet...

't Zijn dieren en mensen tegelijk, of eigenlijk meer 'dierachtigen' waar je menselijke eigenschappen en emoties in leest. Het doet me denken aan de creaties van de 'Friends with You'-mannen. Magische pluchen, opblaasbare of plastic vrienden die in hun vormen de meest basale menselijke behoeftes en emoties belichamen. Honger, blij, vriendschap, troost, kwetsbaarheid.

bbq avec ma famille

Je kan ze ook niet even alleen laten.

Nog later op de avond beginnen dan dergelijke abstracte studies:

jazzhands

Nee, echt: ik heb me opgegeven voor jazzdans. In onze gymzaal/creche/dorpshuis te Winsum, jawel. Het zit namelijk zo: ik wil niet enthousiast toegeschreeuwd worden door een overenthousiaste bodypumpinstructeur, weights liften voor de spiegel of de hele avond naar mijn navel ademen om me vervolgens door Anusara (voorheen Greetje) te laten toestoppen voor de ontspanning. Dus, jazzdans it is. Ik ben wel van plan all the way te gaan, leotard en pastelgele beenwarmers dus!

broodje poep

Zoonlief heeft griep en dus kijken wij de hele dag tv. Vanmorgen kwam de 'film van Ome Willem' langs, loved that! Broodjes poep en meer onzin. Groot was dan ook mijn verbazing toen Ome Willem ineens aan een zeer gedragen lied over het oude vrouwtje Marijke (en haar antiekspeurtochten in het grof vuil) begon. Wat?! Kleinkunst ten koste van kleuters?
Met alles erop en eraan hoor: het begripvolle hoofd licht gekanteld en een glimlachje en knipoog voor de camera. Ieuw.... Zo herinner ik me dat helemaal niet.
Shame on the Willem, and his geitenbreier too!!

7 wonderen

Vandaag een muziekje voor u. Ja, ik maak me er een beetje vanaf. Verfzaken hier. Dagen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat dapper kwasten. 't Wordt wat eentonig maar het schiet aardig op. Foto's later. En hoe kom je je verftijd het beste door? Precies, met fijne muziekjes. Vandaag nog maar weer eens Fleetwood Mac's 'Tango in the Night' geluisterd. Papa's muziek. Of in dit geval van Oom J. Die had de LP en papa zette dat gezwind over op een cassettebandje om in de auto af te spelen. En direct zit je weer met je broertjes en zusjes op de achterbank.

Verrukkelijke eighties clip; let op Stevie heur haar, de pogingen van Lindsey Buckingham om mad sexy in de camera te kijken en Mick Fleetwood die weer niet normaal kan doen. 

O, en als u niks te doen heeft de komende dagen weet ik nog wel wat. 

hapjes

Ik weet niet hoor. Misschien is dit wel de GVR (Grote Vriendelijke Reus, noot v. vertaler) maar ik heb toch het gevoel dat deze meneer al die kindjes op gaat eten. En een fijne mand vol proviand voor onderweg bij zich heeft. Je weet niet of je nog honger krijgt. En nog een hartig snackje bovenop. Maf beeld.

are you interested

in any artwork so far?

vroeg de galeriehoudster mij in de mail. Leuk, ze denkt dat ik geld heb. Als ik het had zou ik dit wel kopen. Werk van Meike Zopf, heel associatief bij elkaar gebrachte beelden die cirkelen rond lente, kindertijd en vrouwen. Met links en rechts een vleugje geweld, bijvoorbeeld in de vorm van een laag overvliegende bommenwerper of een gasmasker. Toch niet zo onschuldig dan, ondanks de poëzieplaatjes. Alle figurerende moeders en kleuters zijn onherkenbaar doordat Meike er gewoon 'vlekken' voor schildert, alleen hun achterhoofd laat zien of een detail van hun jasje of benen.
Een heeeeel klein schilderijtje dan?

 

nagenieten

Vandaag weer thuis in W. De zon schijnt overtuigend en J. speelt blij met zijn waterpistool in het te hoge gras. Volgend jaar toch maar een camping, hij is net iets te blij. Maar als ik het voor het zeggen had: Oost-Berlijn anytime. Heerlijke sfeer hangt daar. Alternatief zonder daar een professie van te maken, vriendelijk en absoluut bezaaid met de leukste winkeltjes, antiekzaken, vintage boetiekjes, speeltuinen en verrukkelijke low-profile terrasjes met biertafels en banken. Maar dan wel met een slinger lampjes in de bomen en een dekentje voor de roker (ik). En je koffie is er eentje met een blaadje erin gemelkschuimd of een uiltje.

En nu ben ik nog wat aan het na-sudderen. Lekker alle vondsten uitgepakt en op tafel uitgespreid. 't Is alles bij elkaar een wel fijne uitbreiding van het beeldarchief geworden. Een fotoboek van Gregory Crewdson (daarover later meer), een galeriecatalogus, een met organen bezeefdrukte placemat (echt), ansichten, foto's etc. Maar mijn favoriet zijn de anatomische tekeningen van een Madagaskar-aapje, gevonden op de antiekmarkt voor €2,00 per stuk! Hoera.

night crossing (nog meer luchtballonnen)

Gisteren hebben we de Muur bezocht. Dat is, wat er van rest en het bezoekerscentrum dat eraan gekoppeld is. Getriggerd door alles wat we gezien hadden hebben R. en ik onze laatste avond in Berlijn al YouTubend doorgebracht en van alles aan heroïsche én verschrikkelijk trieste verhalen gezien.
Eén specifieke vlucht blijft een ongelooflijk verhaal: de twee families die incluis vier kinderen in een zelfgemaakte (allemaal felgekleurd beddegoed) luchtballon overstaken. Hun verhaal is zelfs verfilmd: 'Night Crossing'.
Wat een ongelooflijk grote wens om te ontsnappen moet je hebben om met je kleine kind onder de arm in zo'n ballon te stappen! Gelukkig haalden ze het.